Een weekje verder en weer even tijd voor een kort bericht. We hebben in de buurt van Petchaburi gezeten en kunnen genieten van zowel de zee als wat men bij ons de polder zou noemen. Het enige verschil is dat er bij ons geen varanen zitten en hier wel. a See monster zoals een thaise matrone ons later wist te vertellen.
Het kamperen koste ons een kleine relatiecrisis maar het teakhouten guesthouse aan zee maakte alles snel weer goed. We deden ook een poging om beetje te fietsen, wat voorlopig aardig lukte. Stien houdt haar hart vast, want de bergen van Laos liggen in het nabije vooruitzicht. Morgen nemen we de nachttrein naar Nongkai, om daar de Friendship bridge over te steken. Aangezien Laos ooit een Franse kolonie was hunkeren we naar een goei baguet met amercain,toch van het eten hier zeker geen klagen de Thais hebben echt wel een wereldkeuken. Tot de volgende, Stien en Cis.