Yoew fans,

Genietend van de toeschouwers langs de kant van de weg, hebben we ons inmiddels van de Laotiaanse grens in de richting van de kust bewogen. Eigenlijk net zoiets als van de Ardennen naar de Belgische kust fietsen zoals sommige grapjurken in de comments durven beweren. Nee, nee het was andere koek! Zo'n 38 graden en de zon pal op onzen bol, en daarbij komt dan nog dat er de laatste dagen een stevige wind op kop stond.
Ons plan was om wat te gaan kamperen in de nationale parken, maar op dag 1 kwam er al niet veel van in huis. We werden ontvangen door een knappe boswachtster en sliepen in het huisje van de brandwacht. Deze bood ons een rondritje aan met de jeep. Knap (en eerlijk gezegd deed niet fietsen wel eens deugd). Van op een mooie uitkijkpost konden we het ganse gebied zien dat hier en daar aan het branden was. De security maakte zich er niet echt druk in en wij dus ook niet (of toch maar een klein beetje, en het vervolg van onze reis heeft uitgewezen dat we daar niet helemaal ongelijk in hadden). Maar onze, ('mijn', moet ik van Stien verbeteren) beenharen zijn niet afgebrand en ondertussen zijn er al enkele fikse regenbuien gevallen.
Morgen is het de koninginnenrit, nog 60 km tot op het strand en dan de boot op naar Ko Chang.
Palmbomen en parelwitte stranden, de foto's volgen zodra de reisgids van Club Med uitkomt.
Groet, Cis.